Y harfi ile başlayan Türk Atasözleri

Y harfi ile başlayan Türk Atasözleri

Türk Atasözleri
• A - B - C - Ç - D - E - F - G - H - I - İ - K - L - M - N - O - Ö - P - R - S - Ş - T - U - Ü - V - Y - Z •
Diğer Ülke Atasözleri

Y harfi ile başlayan Türk Atasözleri

• Yok büyümez, arık büyür.

• Yoksul ala ata binse, selam almaz.

• Yoktan yonga çıkmaz.

• Yol bilen kervana katılmaz.

• Yol sormakla bulunur.

• Yol yürümekle, borç ödemekle.

• Yola yoğurt dökmüş var mı?.

• Yolcu yolunda gerek.

• Yoldan giden yorulmaz.

• Yoldan kal, yoldaştan kalma.

• Yolundan giden yorulmaz.

• Yorgun eşeğin çüş canına minnet.

• Yoğun canı alınmaz.

• Yularsız ata binilmez.

• Yularsız deve yedilmez.

• Yumurtada kıl bitmez.

• Yumurtadan çıkan yine yumurta çıkarır.

• Yumurtlayan tavuk bağırgan olur.

• Yurdun otlusundan kutlusu yeğdir.

• Yuvayı yapan dişi kuştur.

• Yuyucunun hakkı eline geçsin de ölü ister cennete gitsin ister cehenneme.

• Yük altında ancak eşek kalır.

• Yük altında eşek anırmaz.

• Yük altında eşek kalır.

• Yüksek dağın başı dumanlı olur.

• Yürük ata kamçı olmaz.

• Yürük ata paha olmaz.

• Yüz verdik Ali’ye geldi sıçtı halıya.

• Yüz verme arsız olur, az verme hırsız olur.

• Yüz yüzden utanır.

• Yüzü güzel olanın huyu güzel olur.

• Yüzü güzele kırk günde doyulur; huyu güzele kırk yılda doyulmaz.

• Yıl uğursuzun.

• Yılan ne kadar eğri gitse deliğine doğru girer.

• Yılan sokan uyumuş, aç kalan uyumamış.

Atasözleri

• Yılana yumuşak diye el sunma.

• Yılanın başı küçükken ezilir.

• Yılanın sevmediği ot, deliğinin ağzında biter.

• Yılın eksiğini nisan getirir, nisanın eksiğini yıl getirmez.

• Yırtıcı kuşun ömrü az olur.

• Ya aklın erince gücün yetecek, ya aklın ermeyecek dağda gezeceksin!

• Yağ yiyen köpek tüyünden belli olur.

• Yağmurlu gün tavuk su içmez.

• Yalancı kim? İşittiğini söyleyen.

• Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.

• Yalın varsa karnına, çulun varsa sırtına.

• Yanan harmanın yerinde ne kalır?..

• Yanık yerin otu tez biter.

• Yanlış hesap Bağdat’tan döner.

• Yardımcının yardımcısı olur.

• Yarım hekim candan, yarım hoca dinden eder.

• Yaş kesen baş keser.

• Yavşak büyür bit olur, enik büyür it olur.

• Yavuz hırsız ev sahibini bastırır.

• Yazın başı pişenin, kışın aşı pişer.

• Yazın yediğin hurmalar kışın götünü tırmalar.

• Yazın eli yaş olanın, kışın ağzı yaş olur.

• Yazın gölge hoş, kışın çuval boş

• Yazın gölge kovanın, kışın unu kara olur

• Yazın pisliği, kışa katık olur

• Yel esmeyince çöp kımıldamaz!

• Yemeye hazır dayanmaz.

• Yenice elek duvarda gerek.

• Yenilen pehlivan, güreşe doymaz.

• Yiğidi öldür; hakkını yeme.

• Yol sormakla bulunur.

• Yol üstüne bostan ekme el için, kocalıkta (ihtiyarlıkta) avrat alma el için.

• Yol yürümeyle, borç ödemeyle biter.

• Yola giden yorulmaz.

• Yolun otu kelin götü tatlı olur.

• Yolundan giden yorulmaz.

• Yolu yordamıyla, ormanı baltayla (geçersin-bitirirsin).

• Yöğrük at yemini artırır.

• Yuvarlanan taş, yosun tutmaz.

• Yük altında ancak eşek (HAMAL)kalır.

• Ya evlat bir, ya ocak kör.

• Ya işten artar, ya dişten.

• Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.

• Yabancı koyun kenara yatar.

• Yabancı koyun kenarda yatar.

• Yağmur rahmet, kar berekettir.

• Yakın dost hayırsız hısımdan yeğdir.

• Yalancı kim? İşittiğini söyleyen.

• Yalancının evi yanmış, kimse inanmamış.

• Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.

• Yalancıyı kaçtığı yere kadar kovalamalı.

• Yalanın kemiği yok ki boğazına bata.

• Yalnız kalanı kurt yer.

• Yalnız taş, duvar olmaz.

• Yalnız öküz, çifte koşulmaz.

• Yalnızlık, Allah’a mahsustur.

Y Atasözleri

• Yalnızlık Hakk’a mahsustur.

• Yaman komşu, yaman avrat, yaman at; birinden göç, birin boşa, birin sat.

• Yanlış da bir nakış.

• Yanlış hesap Bağdat’tan döner.

• Yanmış harmanın öşrü alınmaz.

• Yanık yerin otu tez biter.

• Yaprağa yapış, atlas olsun; toprağa yapış, altın olsun.

• Yapı taşı, yapıdan kalmaz

• Yar, yıkıldığı gün tozar.

• Yara, sıcakken sarılır.

• Yarım elma, gönül alma.

• Yarım hekim candan eder, yarım hoca dinden eder.

• Yarına kalan davadan korkma.

• Yatan öküze yem yok.

• Yatan ölmez, eceli yeten ölür.

• Yatsının faziletini güveyden sormalı.

• Yavaş atın çiftesi pek olur.

• Yavaş tükürüğün sakala zararı var.

• Yavuz at yemini artırır.

• Yavuz hırsız ev sahibini bastırır.

• Yaz yalan, kış gerçek.

• Yaz yaz gerek, kış kış.

• Yaza çıkardık danayı, beğenmez oldu anayı.

• Yazın araması, kışın taraması olmasa herkes besler mandayı.

• Yazın gölge hoş, kışın çuval boş.

• Yazın gölge kovan, kışın karın ovar.

• Yazın harmana sıçan öküzün kışın yemlikte ağzına gelir.

• Yazın yanmayan kışın ısınmaz.

• Yağ ile yavşan, sirke ile tavşan.

• Yağ yiyen köpek tüyünden belli olur.

• Yağmur olsa kimsenin tarlasına yağmaz.

• Yağmur yağsa kış değil mi? Kişi halini bilse hoş değil mi?.

• Yağmur yağsa kış olur.

• Yağmur yağsın da varsın kerpiççi ağlasın.

• Yağmurda düşmanın koyunu, dostun atı satılsın.

• Yağına kıymayan çöreğini yoz yer.

• Yaş kesen, baş keser.

• Yaş yetmiş, iş bitmiş.

• Yaşa yaşa, gör temaşa.

• Yaşı at pazarında sorarlar.

• Yel gelen deliği kapamalı.

• Yel kayadan ne koparır.

• Yemeyenin malını yerler.

• Yemeğin iyisi hazırıdır.

• Yenenle yanana ne dayanır!.

• Yengece niçin yan yan gidersin? demişler; serde kabadayılık var.

• Yenice eleğim, seni nerelere asayım?.

• Yenliceği yel atmış, götüne diken batmış.

• Yerdeki yüze basılmaz.

• Yerdiğin oğlan yer tutar.

• Yerin kulağı var.

• Yerinden oynayan yetmiş kazaya uğrar; en küçüğü ölüm.

• Yerine düşmeyen gelin yerine yerine, boyuna düşmeyen esvap sürüne sürüne eskir.

• Yerini bilmeyen, yılda bir kat urba eskitir.

• Yetişemediğin köyün alt tarafında yat.

• Yeğniyi yel alır, ağır yerinde kalır.

• Yigit başından devlet ırak değildir.

• Yiyen bilmez, doğrayan bilir.

• Yiğidin malı meydandadır.

• Yiğidin sözü, demirin kertiği.

• Yiğidin yiğide ekmeği ödünç, kötüye sadaka.

• Yiğit bin yaşar, fırsat bir düşer.

• Yiğit ekmeğiyle yiğit beslenir.

• Yiğit lakabıyla anılır.

• Yiğit meydanda belli olur.

• Yiğit, namıyla anılır! “Yiğit, namıyla anılır derler!..”

• Yiğit yarasına yiğit katlanır.

• Yiğit yiğide at bağışlar.

– ANA SAYFA –