E harfi ile başlayan Türk Atasözleri

E harfi ile başlayan Türk Atasözleri

Türk Atasözleri
• A - B - C - Ç - D - E - F - G - H - I - İ - K - L - M - N - O - Ö - P - R - S - Ş - T - U - Ü - V - Y - Z •
Diğer Ülke Atasözleri

E harfi ile başlayan Türk Atasözleri

• Ecel geldi cihane, baş ağrısı bahane.

• Ecele çare olmaz.

• Eceli gelen fare kedi taşağı kaşır.

• Eceli gelen it cami duvarına siyer.

• Eceli gelen köpek cami duvarına işer.

• Eceli gelen sıçan kedinin taşaklarını kaşır.

• Emanet eşeğin yuları gevşek olur.

• Emanete hıyanet olmaz.

• Emek olmadan yemek olmaz.

• Emmim, dayım kesem; elimi soksam yesem.

• En kolay iş yemek, çiğnemeden yutulmaz.

• Er ek, geç ek, tava ek.

• Er ekmeği, meydan ekmeği.

• Er gönülü ibrişim, dolaşırsa açılmaz.

• Er kocar, gönül kocamaz.

• Er lokması er kursağında kalmaz.

• Er olan ekmeğini taştan çıkarır.

• Er oyunu üçe kadar.

• Erenlerin sağı, solu olmaz.

• Ergen gözüyle kız alma, gece gözüyle bez alma.

• Ergene karı boşaması kolay.

• Ergene var ergene, kaygısız gir yorgana.

• Erikenin başına kar yağar.

• Erim er olsun da yerim çalı gibi olsun.

• Erine göre bağla başını, tencerene göre kaynat aşını.

• Erkek arslan arslan da dişi arslan arslan değil mi?.

• Erkek koyun kasap dükkanına yakışır.

• Erkek sel, kadın göl.

• Erken kalkan yol alır, er evlenen döl alır.

• Erken kalktım işime, şeker kattım aşıma.

• Erken kalkmayan avrat, söz dinlemeyen evlat, mahmuzla gitmeyen at, kapında varsa kaldır at.

• Erkeğin kalbine giden yol midesinden geçer.

• Erkeğin şeytanı kadın.

• Esirgenen göze çöp batar.

• Eski diye atma kürkünü; gerek olur bürünürsün bir günü.

• Eski dost düşman olmaz, yenisinden vefa gelmez.

• Eski düşman dost olmaz.

• Eski kaçmış; iğne iplik geri getirmiş.

• Eski çamlar bardak oldu.

• Eskiye itibar olsaydı bitpazarına nur yağardı.

• Esmere al bağla, karşısına geç ağla.

• Esrik devenin çulu eğri gerek.

• Et kanlı gerek, yiğit canlı.

• Et kokarsa tuzlanır; ya tuz kokarsa ne yapılır?.

• Et ne kadar arık olsa ekmek üstünde yaraşır.

• Et ola, it ola.

• Et tırnaktan ayrılmaz.

• Eti ciğer eden de avrat, ciğeri et eden de.

• Etin çiği et getirir, ekmeğin çiği dert getirir.

• Etle deri, yemekle diri.

• Etme bulma dünyası.

• Ev alma, komşu al.

• Ev dememişler, evran demişler.

• Ev sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi.

• Evdeki hesap çarşıya uymaz.

• Evden bir ölü çıkacak demişler, herkes hizmetçinin yüzüne bakmış.

• Evceğizim evceğizim, saklar benim halceğizim.

• Evi ev eden avrat.

• Evine göre pişir aşını; erine göre bağla başını.

• Evladı ben doğurdum, ama gönlünü ben doğurmadım.

• Evladın var mı, derdin var.

• Evlenenle ev alana Allah yardım eder.

• Evli evinde köylü köyünde gerek.

• Evlinin bir evi var, evsizin bin evi var.

• Evvel can, sonra canan.

• Eğilen baş kesilmez.

• Eğreti ata binen tez iner.

• Eğretinin canı berk olur.

• Eğri otur , doğru söyle.

• Eşek, kulağı kesilmekle küheylan olmaz.

• Eşek bile bir düştüğü yere bir daha düşmez.

• Eşek büyümekle tavlabaşı olmaz.

• Eşek eve gelmiş, yorga yolda kalmış.

• Eşek eşeği ödünç kaşır.

• Eşek hoşaftan ne anlar?.

• Eşek kocamakla tavla başı olmaz.

• Eşek kocamakla tavlabaşı olmaz.

• Eşek çamura çökerse sahibinden gayretlisi olmaz.

• Eşeğe altın semer vursalar yine eşektir.

• Eşeğe cilve yap demişler, çifte atmış.

• Eşeğe kaç gün yol gidersin demişler; onu bizlengiç bilir demiş.

• Eşeğe marifetini göster demişler, yıkılıp ağnamış.

• Eşeğe rakı içirmişler; çulunu bahşış vermiş.

• Eşeği dama çıkaran yine kendi indirir.

• Eşeği düğüne çağırmışlar, ya odun eksik, ya su demiş.

• Eşeği sahibinin dediği yere bağla da varsın kurt yesin.

• Eşeği süren osuruğuna katlanır.

• Eşeğin gönlüne kalsa bir bağ maydanozu götürmez.

• Eşeğin kuyruğunu kalabalıkta kesme; kimi uzun der, kimi kısa.

• Eşeğin yorulduğu yere han yapılmaz.

• Eşeğin ölümü köpeğe düğündür.

• Eşeğini sağlam bağla, sonra Allah’a ısmarla.

• Ecel geldi cihane, baş ağrısı bahane.

• Eceli gelen sıçan kedinin taşaklarını kaşır.

• Eceli gelen keçi, çobanın ekmeğini yer

• Eceli gelen köpek cami duvarına işer.

• Eceli gelen köpek cami duvarına siyer.

• Edebi,edepsizden öğren.

• Eden bulur,inleyen ölür.

• Eğreti ata binen tez iner.

• Eğri ağaca yayım, her gördüğüne dayım deme.

• Ek tohumun hasını, çekme yiyecek yasını.

• Eken biçer, konan göçer.

• Ekmeğin büyüğü hamurun çoğundan olur.

• Ekmeğin kestiğini kılıç kesmez.

• El ağzı ile çorba içilmez.

• El atına binen yaya kalır

• El deliye, bende akıllıya muhtacım.

• El elden üstündür.

• El içinde vasiyet ettik, ölmemek olmaz.

• El kazanı ile aş kaynamaz.

• El yarası onar, dil yarası onmaz.

• El yumruğu yemeyen, kendi yumruğunu balyoz sanır.

• Elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz.

• Eli dar olanın, dili kısa olur.

• Eli doluya: ağa buyur, eli boşa: ağa uyur.

• Eli ile köfte yuvarlıyor, gözü kırık kovalıyor.

• Elin iyisi olmaz, gavurun dayısı olmaz.

• Elin hamuru ile erkek işine karışma

• Elin ile koymadığını kaldırma.

• Elmanın dibi göl, armudun dibi yol (olmalı).

• Elmayı soy da ye, armudu say da ye.

• Emanet ata binen, tez iner.

• Emanet eşeğin yuları gevşek olur.

• Erkek arslan arslan da, dişi arslan arslan değil mi?

• Erkek koyun kasap dükkânına yakışır.

• Erken evlenen döl alır, erken kalkan yol alır.

• Erken evlenen yanılmamış.

• Esirgenen göze çöp batar.

• Eski çamlar bardak oldu.

• Eşek hoşaftan ne anlar. Suyunu içer, denesi kalır.

• Eşek kocamakla tavla başı olmaz.

• Eşek olduktan sonra semer vuran çok olur.

• Eşek sıçtı, gönül geçti.

• Eşekler çalışır, atlar yer.

• Eşekten at olmaz, ciğerinden aş olmaz.

• Et tırnaktan ayrılmaz.

• Ev sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi.

• Ev sahibinin hatırı olmazsa köpeğini dövmek kolaydır.

• Evdeki hesap çarşıya uymaz.

• Even enik gözsüz kunlar “Acele eden köpek gözgüs yavrular”

• Evini temiz tut, misafir gelir; kalbini temiz tut, ölüm gelir.

• Evladı ben doğurdum ama gönlü benim değil ki.

• Edebi,edepsizden öğren.Eden bulur, inleyen ölür.

• Ek tohumun hasını, çekme yiyecek yasını.

• Ekici ol, bilici olma.

• Ekincinin karnını yarmışlar; kırk bu yılcık, kırk bıldırcık çıkmış.

• Ekmekle oynayanın ekmeğiyle oynanır.

• Ekmekten kaşık olur ama her yoğurdun hakkına değil.

• Ekmeği ekmekçiye ver, bir ekmek de üste ver.

• Ekmeğin büyüğü, hamurun çoğundan olur.

• El ağzına bakan, karısını tez boşar.

• El el ile, değirmen yel ile.

• El el için ağlamaz; başına kara bağlamaz.

• El el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz.

• El elden kalmaz, dil dilden kalmaz.

• El elden üstündür.

• El eli yıkar yüzü.

• El elin aynasıdır.

• El elin eşeğini türkü çağırarak arar.

• El elin nesine, gülerek gider yasına.

• El ile bozgun düzgün.

• El ile gelen düğün, bayram.

• El için ağlayan gözden olur.

• El için kuyu kazan, evvela kendi düşer.

• El için yanma nare ara.

• El kazanı ile aş kaynamaz.

• El kesesinden sultanım, develer olsun kurbanım.

• El terazi, göz mizan.

• El yarası onulur , dil yarası onulmaz.

• El yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır.

• El öpmekle ağız aşınmaz.

• El üstünde gömlek eskimez.

• Elde yiyen, yolda acıkır.

• Elde bulunan beyde bulunmaz.

• Eldeki yara, yarasıza duvar deliği.

• Elden gelen övün olmaz, o da vaktinde bulunmaz.

• Elden yiyen börkmüş, keseden yiyen çökmüş.

• Eli boşa ağa uyur derler; eli doluya ağa buyur derler.

• Elifin hecesi var, gündüzün gecesi var.

• Elime ne döktün ki, yüzüne süreyim?

• Elin ağzı torba değil ki büzesin.

• Elmas çamura düşse yine elmas.

• Elmayı havaya at, düşünceye kadar Allah kerim.

• Elmayı soy da ye, armudu say da ye.

• Elmayı çayıra, armudu bayıra.

• Elti eltiden kaçar, görümceler bayrak açar.

• Elti eltiye eş olmaz, arpa unundan aş olmaz.

• Elvergisi, gönül.

• Elçiye zeval olmaz.

– ANA SAYFA –