Tanrı insanın içindedir.
Yumuşak sertten güçlüdür, su kayadan güçlü, sevgi zorbalıktan güçlüdür.
Hiç kimse kendi içinde yaşamadıkça başkalarının ruhlarındaki kıpırtıyı anlayamaz.
Bir deliyle başederken, yapılacak en mantıklı şey normal rolü yapmak.
Birisi mutluluğuyla yada erdemiyle övünüyor, böbürleniyorsa, onda bunun ikisi de yok demektir.
Bir baba çocuğuna burnunu, gözlerini hatta aklını miras bırakabilir, ama ruhunu veremez; ruh her insanda yenidir.
Kabul ederek şanssızlık şansa dönüştürülebilir.
Bir kez kaçar uçurtman, sonra gökyüzüne küser insan.
