Sözler ve Replikler » Replikler » Dexter Dizi Sözleri

Dexter Dizi Sözleri

Dexter Dizi Sözleri
Dexter Dizi Replikleri

  • Vicdan azabı çekmenin amacı, hataları tekrarlamaktan alıkoymak mı?
  • Kan asla yalan söylemez.
  • Angel: Unutma, neye ihtiyacın olduğunu evrene söyle.
    Dexter: Gerçekten birilerini öldürmeye ihtiyacım var.

  • Kan; Kimi zaman, beni kışkırtır. Kimi zaman karmaşayı kontrol etmemi sağlar.
  • Rita: Bağımlı mısın ?
    Dex: Evet, bir bağımlılığım var.
  • – Birçok kişilik arasında gidip geliyorsun, Dexter. Kan analisti, koca, baba, seri katil.
    Şimdi de Kyle Butler. Sen hangisisin peki?
    * Hepsiyim.
  • Güneş batmaya başladığında leş kargaları ortaya çıkar.
  • Yırtıcıların dünyasında aslan asla çakalı ürkütmez.
  • Geçmişiniz, geleceğinizin önsözü müdür?
  • Doakes peşimden ayrılmıyor ve kimseyi öldüremiyorum, birini öldürmeye gerçekten ihtiyacım var, ben de bowling oynuyorum. İşin garip tarafı bu işi iyi beceriyorum.
  • Eğer her bir saman tanesi bilgisayara kaydedildiyse, samanlıkta iğne aramak o kadar da zor değildir.
  • Bu yeri sevmiyorum.İsimsiz birşey burda doğdu.İsmi Dexter olan şeyin en derin ve en karanlık yerinde yaşayan birşey.
  • Ben ne yaptım?Beni kabul eden erkek kardeşimden kaçtım.Öğrendiğinde beni reddedecek bir üvey kız kardeş ve beni kandırmış üvey baba için.
  • Bu bir fare kılı.Galiba parazit kaptım.
  • Tıknaz, tombul yanaklı, kahrolası bir bok makinesi mi?
  • Debra: Banyo senindir.
    Dexter: Hep öyleydi.

  • Kalbi durdurmanın pek çok yolu vardır: Elektro şok, kötü beslenme, aort’u kesmek… Kişisel favorimdir. Ama bir tanesinin atmasını sağlamak.. İşte bu ilk defa oluyor.
  • Bu kaldırımlardan kaç kez geçtim? Güneş yüzüme, serin okyanus esintisi vücuduma çarparken. Rahatlamak için havuza girip, o iki kelimenin tadını çıkarıyorum: “Çocuklar Giremez!” Bu anlar sonsuza dek yok mu olacak?
  • Neler oldu orada öyle ? Freebo’yu öldürmeye gitmiştim ama tamamen yabancı birini öldürdüm. Daha önce kimseyi suçluluğundan emin olacak kadar tanımadan öldürmemiştim. Tümüyle anlık, tümüyle kurallarımın dışında, düşünmeden bir şey yaptım. Biraz önce kimi öldürdüm ben ?
  • Boğuluyorum. Sonunda öldürmek için bir şansım oldu, ama yapamadım. İkinci bir şansı ise kaçırdım. Şimdi ise bütün sırlarım su yüzüne çıkıyor. O düzenli, kontrollü, etkili Dexter nerede? Onu nasıl kaybettim? Tekrar nasıl bulabilirim? Dalıyorum. Ama uykuya değil..
  • Dışarıdan normal biri gibi görünüyor. Ama tıpkı benim gibi, beyni defolu ve içinde kontrol edemediği bir istek var.
  • – Debra: Bunu benim için yazdı.
    * “Puta Mala Flaca” sen misin?
    – Debra: Evet benim..
    * ”Sıska kaba sürtük” buymuş.

  • İkimiz de kan içinde doğduk. Değişebileceğimi ailemi güvende tutabileceğimi
    sanmıştım. Ama yaptıklarımın hiçbir önemi yokmuş. Kader bu.
  • 67 kişinin ölümünü seyrettim.
    Kader anı gelip gözlerinin içine baktığımda onlar da ben de başlarına geleni hak ettiklerini biliyordu.
    Peki ya böyle olmazsa? Başına geleni hak etmiyorsan?
    Ya hak ettiğin şey beyaz çitli bir bahçede etrafında çocukların ve seni seven kocanla birlikte olmaksa?
    Hiç değilse gerçek bir insanla birlikte olmayı hak ederken onun yerine benimle birlikte oluyorsan?
  • Avlanarak zinde kalıyorum. Konsantre oluyorum. Ne kadar iyi bir katil olursam o kadar iyi bir baba olurum.
  • Rutin yaşantına dön. Yakın birini kaybettiğinde rutin hayat insanı normal hayatına döndürecek bir merdiven olabilir.
  • Kendimi bildim bileli, kendimi canavar olarak görmeme rağmen dünya üzerinde var olan kötülüğün derinliğiyle her yüzleşmemde hâlâ çok şaşırıyorum.
  • Her şeyin bir ilki vardır. İlk adım, ilk sözcük. İlk öpücük. İlk can alma. Bir şekilde doğru zamanın geldiğini anlarsın.
  • – Babam bir keresinde bazı insanların ölmeyi hak ettiklerini söylemişti.
    * Buna inanıyor musun? Bazı insanların ölmeyi hak ettiklerine inanıyor musun?
    – Bazı insanlar yaşamayı hak etmiyor.
  • Daha büyük bir gücün varlığına pek de inanan biri olmadım asla. Ama eğer emin olmasaydım, yaptığım şeyi yapmaya devam etmemi isteyen bir gücün varlığına inanmak zorunda kalırdım.
  • Annem küçükken bana “Sana güvenen bir insana yalan söyleme. Sana yalan söyleyen bir insana asla güvenme.” demişti.
  • – Sen ne istiyorsun, Daryl?
    * Bu zorlu bir soru.
    – Evet, öyle.
    * Bu dünyada bu sorunun yanıtını bulmak için var olduğumuzu düşünüyorum.
  • Ortaklar karşımıza birçok değişik şekilde çıkar. Birçok çok sebepten ötürü birbirimize bağlanırız. Fakat ortaklığın yürümesi için bu kişiyi hayatına almakla kalmayıp aynı zamanda onu olduğu gibi kabul etmelisin.
  • Azize Brigid bizi nurunla çevrele ki dünyamıza karanlıklar hükmetmesin.
  • Bazen ortaklarımız bizi bulur. Onları uzat tutmaya çalışsak da hayatımıza girmenin bir yolunu bulurlar. Ta ki onlara ne kadar ihtiyacımız olduğunu fark edene dek.
  • Hepimiz bir şeyler saklarız. Başkalarının görmesini istediğimiz karanlık bir tarafımız vardır. Bu yüzden her şey yolundaymış gibi davranırız. Gökkuşağı gibi rengârenk kimliklere bürünürüz. Belki de böylesi daha iyidir çünkü bu karanlık tarafların bazıları diğerlerinden daha karanlıktır.
  • Ben Dexter’ım ve ne olduğumdan emin değilim. İçimde karanlık bir şeyin olduğunu biliyorum ve onu saklıyorum.. Kesinlikle o konuda konuşmuyorum. Fakat o orda, her zaman. Bu karanlık yolcu. Ve kontrolü ele geçirdiğinde kendimi canlı hissediyorum, katî yanlışlığın verdiği heyecanla, yarı hasta hissediyorum. Onunla savaşmıyorum. Savaşmak istemiyorum. O benim sahip olduğum tek şey. Başka hiç bir şey beni sevemez. Hatta kendim bile. Özellikle kendim bile. Yoksa bu karanlık yolcunun söylediği bir yalan mı ? Çünkü son zamanlarda öyle anlar oluyor ki; kendimi başka bir şeye bağlanmış hissediyorum. Başka birine.. .Sanki maske kayıyor ve her şey, insanlar, daha önce önemsiz olan şeyler aniden önemli olmaya başlıyor. Bu beni çok korkutuyor.
  • Ne tür bir geri zekalı bir can simidinin onu açık denizde 90 mil götürebileceğini düşünebilir ki?Eğer bana sorarsan adamım bu Darwin’in evrim teorisinin işleyişidir.

  • Cadılar bayramını severim.Sadece benim değil, herkesin maske giydiği yılın tek günü.İnsanlar, kendilerini canavar yerine koymayı çok eğlenceli buluyorlar.Ben ise öyle olmadığım rolüne bürünerek hayatımı geçiriyorum.
  • Hayatta pek çok kez insan denen yapbozun bazı parçalarının kendimde eksik olduğu hissine kapılırım.
  • Herkes en azından bir kez olsun kim olduğunu saklar. Bazen o parçanızı o kadar derine gömersiniz ki orda olduğunun hatırlatılması gerekir. Ve bazen tamamen kim olduğunuzu unutmak istersiniz…. Onun olmamı istediği canavar değilim, yani ne insanım, ne bir hilkat garibesi.. Tamamen yeni bir şeyim…Ben karanlık yolcuyum…

Yorum ekle

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir