Büyük sıçrayışı gerçekleştirmek isteyen, birkaç adım geriye gitmek zorundadır. Bugün yarına dünle beslenerek yol alır.
İnsan, ancak onu düşünen hiç kimse kalmadığı zaman gerçekten ölür.
Hatalar kötü değil. Onları düzeltmemek bile kötü değil. Kötü olan, onları gizlemektir.
Gerçeği bilmeyen sadece aptaldır. Fakat gerçeği bilen ve ona yalan diyen, suçludur, canidir.
Barış, insandan yana olan tüm çabaların, tüm üretimin, yaşama sanatını da içermek üzere tüm sanatların temelidir.
Doğaya hayranlığımız, şehirlerin yaşanmazlığından ileri gelmektedir.
Bir banka soymak, bir banka açmaktan daha büyük bir suç değildir.
Özgürlük neye yarar, yaşarsa bir arada özgürlerle tutsaklar.
İnsana yararlı buluşlar bastırılır. Ona zarar verenler ise desteklenir.
Yazıklar olsun kurtarıcı bekleyenlere!
Hiçbir şey bilmeyen cahildir, ama bilip de susan ahlaksızdır.
Her öğretmen, zamanı geldiğinde öğretmeyi bırakmasını öğrenmelidir. Bu zor bir sanattır.
Yazarlar, hükümetlerin savaş yaptıkları kadar hızlı yazamazlar, çünkü yazmak düşünmeyi gerektirir.
Mizahın olmadığı bir ülkede yaşamak kötüdür. Fakat çok daha kötü olan, mizahsız yaşayamayacağın bir ülkede yaşamaktır.
Kurtuluş yok tek başına, ya hep beraber ; Ya da hiç birimiz… !
Her insan kendi adasında yaşar.
İnsanın kaderi insandır.
Hiç bir ilerleme mantığa geri dönüş kadar zor değildir.
Savaşan kaybedebilir, savaşmayansa çoktan kaybetmiştir.
Önce ekmek, sonra ahlak.
Haksızlık her yerde ve her zaman olduğu için, haklılığın karakter özelliklerini taşımaya başlar.
A diyen B demek zorunda değildir. A’nın yanlış olduğunu da belirtebilir.
İnsanlara kırmızı bir kuyrukluyıldız göster, onları belirsiz bir kaygı ile korkut ve göreceksin ki, insanlar evlerinden koşarak çıkarken bacaklarını kıracaklardır. Fakat onlara mantıklı bir cümle söyleyip bunu yedi sebep ile kanıtlarsan, sana sadece güleceklerdir.
